شانزده ماه پس از آغاز سفر «سولار ایمپالس ۲» به دور دنیا، این هواپیمای خورشیدی سرانجام بامداد سه شنبه ۲۶ ژوئیه (۵ مرداد) با فرود در ابوظبی به ماموریت خود پایان داد.

این هواپیما در ۹ مارس سال ۲۰۱۵ میلادی (۱۸ اسفند سال ۱۳۹۳) از همین مکان سفر پرماجرایش را آغاز کرد و طی ۱۷ مرحله از ماموریتش، مسافتی نزدیک به ۴۰ هزار کیلومتر را بر فراز دو اقیانوس آرام و اطلس و چهار قاره آسیا، آمریکا، اروپا و آفریقا پیمود.

ریتا دل پرته، خبرنگار یورونیوز در ابوظبی می گوید: «این سفر تاریخی به دور دنیا با هواپیمایی که سوختش تنها با انرژی خورشیدی تامین می شد تنها یک پیروزی برای صنعت هوانوردی نبود. طرفداران استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در مقیاس جهانی نیز، در این چالش پیروز شدند.»

آندره بورشبرگ و برتراند پیکار، خلبانان سوئیسی این هواپیما پس از دوازده سال تحقیق و مطالعه، این پروژه را به اجرا گذاشتند تا نشان دهند می توان برای مقابله با گرم شدن زمین به فناوری‌های سبز اتکا کرد.

برتراند پیکار، خلبان این هواپیما می گوید: «می خواهم کمیته بین المللی فناوریهای پاک را تاسیس کنم. زیرا چنین چیزی هنوز وجود ندارد. هیچ نشستی برای فعالان جهانی “فناوریهای پاک” وجود ندارد تا دور هم جمع شوند، بتوانند قدرت بیشتری بگیرند، صدای مشترکی داشته باشند و روی دولتها نفوذ داشته باشند.»

سرعت این هواپیمای خورشیدی با بال‌هایی بزرگتر از بال‌های بوئینگ، متناسب با شرایط آب و هوایی، بین ۵۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت تغییر می کرد و حداکثر ارتفاعش نیز ۸۵۰۰ متر بود.

خلبان سولار ایمپالس ۲ می افزاید: «ما شرکایی داریم که هم حمایت مالی از این پروژه را بر عهده داشتند و هم تکنولوژی‌های آن را تامین کردند. این کار با تلاش ما به پایان رسید و اکنون آماده ورود به بازار است. سولار ایمپالس قادر به پرواز شبانه روزی بدون استفاده از سوخت است و این چیزیست که جهان ما به آن نیاز دارد.»

روی بدنه این هواپیما بیش از ۱۷ هزار سلول فتوولتائیک به وزن ۲۳۰۰ کیلوگرم نصب شده بود که از طریق باتریهای لیتیوم نیروی لازم برای چهار موتور الکتریکی این هواپیما را تامین می کردند.

برتراند پیکار در پایان می گوید: «هنگامیکه شما رکوردی را ایجاد می کنید، کسی را شکست داده اید که پیش از شما آن کار را کرده است و در این حالت شما سعی می کنید که همان کار را بهتر انجام دهید، ولی به هرحال می دانید که این کار، ممکن است. اما هنگامیکه شما اولین نفر باشید، نمی دانید که آیا انجام آن کار ممکن است یا خیر. زیرا هیچ کس قبل از شما چنین کاری انجام نداده است. فکر می کنم همین موضوع انگیزه اصلی تمام اعضای تیم ما بود. افرادی که در این مدت پروژه ما را دنبال می کردند دیدند که ما چگونه توانستیم کاری را که از نظر متخصصان غیرممکن بود به کاری ممکن تبدیل کنیم. برای همین امروز من بسیار خوشحالم که می توانم نشان دهم که چنین کاری ممکن است.»