تاریخچه‌ی جهانی موشک‌های ضد زره
نویسنده: امین پژوهش جهرمی
نشر: انتشارات یامهدی (عج) (زمستان 1387، چاپ نخست)
تعداد صفحات: 540
بالگردان و نحوه پرواز آن
نویسنده: جان في
مترجم: دكتر محسن جهان ميري
نشر: انتشارات یامهدی (عج) (زمستان 1386ٰ، چاپ دوم)
فرهنگ هوانوردی (هواپیمایی، هوا، هوافضا)
نویسنده: علی کمالی، صادق شهریار (ويراستار)
تعداد صفحه: 616
نشر: زبان تصویر (04 تیر، 1384)
قطع کتاب: رقعی
کنترل خودکار موشک و هواپیما
نویسنده: جان بلیک لاک
مترجم: محمدعلی الهیان، ابوالقاسم نقاش، رضا اسماعیل زاده
تعداد صفحه: 700
نشر: دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) (15 تیر، 1384)
قطع کتاب: وزیری
سامانه های الکترونیکی هواپیما (اویونیک)
نویسنده: رضا صدری علمداری
تعداد صفحه: 238
ناشر: بهارافشان (18 فروردین، 1387)
بازار کار رشته‌ی مهندسی هوافضا در ایران
دانش‌آموختگان رشته‌ی مهندسی هوافضا دانش‌های لازم در زمینه‌ی آیرودینامیک، مکانیک پرواز، پیشرانش و سازه‌ها و نیز طراحی و ساخت اجسام پرنده مانند هواپیما را بدست می آورند. یک مهندس هوافضا، افزون بر قابلیت‌های گفته شده، توانایی کار بر روی آیرودینامیک خودرو، سازه‌های زمینی و دریایی، و نیز توربوماشین‌ها را دارد.
رشته‌ی مهندسی هوافضا
هوافضا یک رشته‌ی راهبردی و نشانه‌ی پیشرفت در همه‌ی کشورهای جهان می باشد. بودجه‌های کلان نظامی و غیرنظامی که صرف این رشته می‌شود زمینه‌های پیشرفت و جهش در دیگر رشته‌های دانش و مهندسی را فراهم ساخته است.
مهندسی هوافضا در ایران
رشته مهندسی هوافضا برای نخستین بار در سال ۱۳۶۶ وارد ایران شد و نخستین دوره‌ی کارشناسی این رشته را دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) راه‌اندازی کرد. هم‌اکنون دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر، صنعتی شریف، صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی ...
درباره‌ی ما
پورتال هوافضای ایران (ایران هوافضا) فعالیت خود را از پاییز 1388 آغاز کرد. این پورتال در جهت استفاده‌ی کارشناسان، اساتید، دانشجویان و به‌ویژه علاقه‌مندان به مباحث مربوط به مهندسی هوافضا، فناوری فضایی و هوانوردی راه‌اندازی شده است.
دانشکده‌ي مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف
دانشکده‌ی مهندسی هوافضای شریف، پذیرش دانشجو را از سال 1366 در قالب گروه مهندسی هوافضا، به عنوان زیرمجموعه‌ای از دانشکده‌ی مهندسی مکانیک، آغاز کرد. در سال 1378، گروه مهندسی هوافضا از دانشکده‌ی مهندسی مکانیک جدا شده و فعالیت خود را به عنوان یک دانشکده‌ی مستقل ادامه داد.
