پنجاه‌وهفتمین ثروتمند حوزه فناوری، سی‌وهشتمین فرد ثروتمند چین با دارایی خالص معادل 3.6 میلیارد دلار، فرانک وانگ نخستین فردی است که از محل کار روی پهپادها [ربات های پرنده] میلیاردر شده.

فرانک، فردی خجول با عینکی گرد، ریشی روی چانه، کلاه گلف که موهای پیشانی را پوشانده، قیافه‌ای فیلسوف‌مآب اما در عین حال متواضع و حساب‌شده، بنیانگذار و مدیرعامل c است که به اختصار DJI نام گرفته. این شرکت خصوصی در حوزه روباتیک فعال است و درآمد تقریبی ۱ میلیارد دلاری و ارزشی حدود ۱۰ میلیارد دلار دارد.

شرکت DJI کنترل حدود ۷۰درصد از مشتریان جهانی وسایل حمل‌ونقل بدون سرنشین و سهم بازار را از طریق نشان تجاری فانتوم (Phantom) در اختیار دارد در حالی‌که فرانک ۴۵درصد از مالکیت شرکت را در اختیار دارد و احتمالا برای آنان که نمی‌دانند جالب باشد که پهپادهای ساخته شده توسط آنها موجب بروز حوادثی هم شده‌اند از آن‌جمله سقوط روی چمن‌های کاخ سفید و افتادن در هنگام حمل یک بطری حاوی زباله رادیواکتیو روی بام دفتر نخست وزیر ژاپن و . . . در واقع نام این شرکت در موقع انتشار اخبار تلاش برای واردکردن سلاح، مواد مخدر و گوشی تلفن هوشمند به داخل محوطه زندانی خارج از لندن هم مطرح بود، اما برخلاف همه این نوع حضور ناخواسته در فضای عمومی، شرکت توانسته برتری و اعتبار خود را حفظ کند.

شروع DJI

شرکت DJI کار خود را از سال ۲۰۰۶ در دفتر مرکزی واقع در شنزن چین شروع کرده و از ابتدا یک شرکت ساخت پهپاد بود و بسیاری از هوادارانش آن را به دلیل سهم ۷۰درصد از بازار پهپادها، مانند اپل این حوزه می‌دانند. در حال حاضر شرکت نخستین شرکت چینی است که نقش رهبری انقلاب فناوری جهانی را بر عهده دارد و تا سال ۲۰۱۵ با داشتن درآمد ۱ میلیارد دلاری حدود ۴،۰۰۰ کارمند را به کار گرفته و شعبی در چین، هنگ‌کنگ، ژاپن، شمال آمریکا و اروپا دارد.

شرکت DJI طیفی از محصولات با کاربری‌های متنوع را تولید می‌کند که شامل کاربردهای صنعتی، حرفه‌ای و مبتدی است که شامل وسایل پرنده بدون سرنشین، زیرساخت پرواز(مانند امکانات دوربین مبتنی بر زمین)، دوربین، سامانه نیروی محرکه، تثبیت‌کننده دوربین، کنترل‌های پرواز، کنترل‌های مناسب برای چند موتور، چرخبال‌های بدون سرنشین، تجهیزات آنها و… است. در اصل شرکت دوربین، تثبیت‌کننده دوربین، موتور، سامانه کنترل پرواز، همچنین نرم‌افزار ویرایش تصویر ویدئویی و ارسال برخط آن را تحت مالکیت خود تولید می‌کند.

این محصولات زمینه‌های جدیدی در حوزه صنعت، فیلمسازی، کشاورزی، حفاظت، جست‌وجو و نجات، زیرساخت‌های انرژی و موارد دیگر را ایجاد کرده که باعث شده برخی کارها با ایمنی و سرعت بیشتر و کارایی بهتر از قبل انجام شود. شرکت به دلیل برتری در صنعت شناخته شده و توانسته یک ریزپردازنده ۳۲ بیتی اختصاصی را در کنار پردازنده قدرتمند اختصاصی سیگنال‌های دیجیتال به کار بگیرد. آنها همچنین از همکاری با شرکت مدیاتک که یک شرکت تایوانی تولید‌کننده چیپ است و شرکت WT Microelectronics بهره می‌برند تا بهترین محصولات را به مشتریان عرضه کنند.

زندگی فرانک وانگ

فرانک متولد ۱۹۸۰ است و در هانگژو در چین رشد یافته که محل رشد و بلوغ کسب‌و‌کار اینترنتی معروف علی باباست. پدر او یک معلم است که تبدیل به مهندس و صاحب کسب‌و‌کار کوچک خود شد و نخستین علاقه‌مندی‌های به اشیای پرنده را در فرزند خود ایجاد کرد. به این ترتیب فرانک جوان عادت کرد که بیشتر وقت خود را صرف مطالعه درباره هواپیماهای مدل کند و رویای داشتن یک شیء پرنده خود را در سر بپروراند.

او نخستین چرخبال کنترل از راه دور خود را در سن ۱۶ سالگی به دست آورد. بعدها وارد دانشگاهی در شانگهای شد تا تحصیلاتش را در فیزیولوژی ادامه دهد اما از آنجا که به اجسام پرنده علاقه داشت و بیشتر وقت خود را صرف ساخت مدل‌های پرنده می‌کرد، درباره پهپادهای چرخبال دچار نوعی وسواس شد.

او می‌خواست که در این زمینه کار کند اما به دلیل ضعف تحصیلات دانشگاهی در این زمینه، راهی برای ورود به دانشگاه‌های برجسته آمریکا مانند دانشگاه ام.‌‌آی.‌‌تی‌‌ و استنفورد وجود نداشت. بنابراین با در اختیار نبودن این امکان، وارد دانشگاهی در کشور خودش شد و تحصیلاتش را در سال ۲۰۰۳ در دانشگاه علوم و فناوری هنگ‌‌کنگ تمام کرد. گرچه او برای مدتی احساس می‌کرد به خواسته‌هایش نرسیده اما در سال پایانی تحصیل سامانه کنترل چرخبال را ساخت که راهش را به سمت سرنوشت واقعی‌اش باز کرد.

استاد روباتیک فرانک، پروفسور لی زیژیانگ متوجه درک فنی و توانایی او در مدیریت گروه شد، در نتیجه این دانشجوی زبده خود را وارد برنامه تحصیلات تکمیلی کرد. فرانک همه چیزش را به طرح گروهی که در آن مشارکت داشت اختصاص داد. گرچه تابع ویژه‌ای که برای رایانه‌ها ساخته بود شب قبل از ارائه در کلاس درس دچار مشکل شد، اما زحمات او از بین نرفت و پس از آن بود که تلاش کرد تحت هدایت پروفسور زیژیانگ یک چرخبال در ابعاد کوچک بدون سرنشین را طراحی کند که نخستین جسم پرنده‌‌ای بود که تقریبا به بالای قله اورست رسید؛ این موفقیت بود که منجر به تشکیل شرکت DJI شد.

شرکت DJI کنترل حدود ۷۰درصد از مشتریان جهانی وسایل حمل‌ونقل بدون سرنشین و سهم بازار را از طریق نشان تجاری Phantom در اختیار دارد

نخستین هسته تشکیل‌‌دهنده این شرکت برای مدت ۲ سال شامل ۵ نفر از جمله فرانک بود و ژیهوی جوان‌ترین عضو گروه بود که شرکت خود در منطقه شنزن را تعطیل کرده و با دارایی معادل ۱۰۰ دلار  به گروه پیوست. همچنین ۲ عضو دیگر گروه هم برای همراهی با دیگران شغل‌شان را ترک کردند.

در همین حال یکی دیگر از اعضای گروه به نام چن به این دلیل که یک قرارداد ۳‌‌ساله کار داشت، ناگزیر از پرداخت جریمه‌ای معادل ۴،۶۰۰دلار شد. به این ترتیب شرکت شکل گرفت و آنها شرکت را از خوابگاه دانشگاه به قطب تولید چین یعنی منطقه شنزن منتقل کردند؛ و فرانک هزینه این انتقال را از محل بورسیه دانشگاهی خود پرداخت کرد.

فرانک یک ویدئو از چرخبالش تهیه کرده و آن را در فضای اینترنت منتشر کرد در نتیجه موفق به فروش آن به مبلغی معادل ۶،۰۰۰ دلار به دانشگاه‌های چینی و برخی شرکت‌های قدرتمند دولتی شد. این درآمد به آنها در پرداخت برخی هزینه‌ها کمک کرد.

به این ترتیب تا پایان سال۲۰۰۶ شرکت به نقطه‌ای رسیده بود که در ماه حدود ۲۰ کنترلگر پرواز به فروش می‌رساند و موفق به جذب سرمایه معادل ۹۰،۰۰۰ دلار از طریق خانواده و دوستان فرانک شده بود. در ۲سال بعدی که به سرعت فرارسید، شرکت در حال کار روی نخستین پهپاد خود بود اما همه شرکای بنیانگذار شرکت در مدت ۶‌ماه از آن جدا شده بودند.

تا سال ۲۰۱۱ هزینه ساخت یک کنترلگر پرواز از ۲،۰۰۰ دلار به ۴۰۰ دلار کاهش پیدا کرده بود و آنها یک شرکت تابع در آمریکای شمالی ایجاد کرده بودند که کمک زیادی به عرضه گسترده محصولات‌شان به بازار کرد. در سال بعد بود که شرکت موفق شد همه اجزای مورد نیاز از جمله نرم‌افزار، پروانه‌ها، قاب، واسطه و کنترل از راه دور را کنار هم جمع کند.

شرکت برنامه جاه‌طلبانه خود را در سال ۲۰۱۳ ارائه کرده و آن نخستین کوادکوپتر از پیش سرهم شده‌ای بود که می‌توانست به فاصله یک‌ساعت پس از بیرون آورده شدن از جعبه، به پرواز درآید و در نخستین سقوط از هم پاشیده نشود. سادگی و سهولت استفاده از این وسیله بود که برخلاف همه تردیدهایی که درباره‌اش وجود داشت، راه آن را در بازار باز کرد.

به این ترتیب فروش شرکت در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ هر سال ۳برابر شد و اینک بزرگ‌‌ترین شرکت عرضه‌‌کننده پهپاد در دنیاست.

منبع: هفته نامه شنبه